wczasy, wakacje, urlop
22 czerwca 2012r.
Wydmy ruchome zajmują na Mierzei Łebskiej powierzchnię kilkuset hektarów. Najwyższa z nich to Łącka Góra (ok. 42 m. n.p.m.). W Czołpinie na terenie parku można spotkać jeszcze wyższą wydmę (56 m n.p.m.), lecz już ustaloną. Znajduje się na niej latarnia morska. Podobnie jak Mierzeję Łebską również i mierzeję jeziora Gardno wypełniają wydmy. Obie mierzeje oprócz nagich wydm mają znaczne powierzchnie leśne. Przeważa nadmorski bór sosnowy z bażyną czarną w runie. Oprócz bażyny występują inne charakterystyczne dla tego boru rośliny: gruszyczki jednokwiatowe i zielonawe, storczyki listera sercowata oraz tajęża jednostronna. Czasem można spotkać też zimoziół północny (relikt polodowcowy). Skład runa leśnego nadmorskich borów sosnowych jest bardzo różnorodny w zależności od stosunków wilgotnościowych, toteż możemy spotkać w nim różne zespoły od najsuchszych chrobotkowych poprzez różnorodne partie świeżego boru z bażyną czarną, borówką brusznicą, wrzosem pospolitym, dalej poprzez partie mszyste aż do wilgotnych siedlisk z typową roślinnością, jak bagno pospolite i wrzosiec bagienny. Początkowo człowiek zaczął eksploatować lasy mierzei jeziora Łebsko, ale przyroda zmusiła go do zaniechania wszelkich czynności gospodarczych. Wędrujące wydmy przemieszczające się w kierunku jeziora zasypały jedyną na mierzei drogę umożliwiającą ruch kołowy. Tam, gdzie człowiek dociera z trudnością, panuje spokój — zasadniczy warunek ostoi dzikiej zwierzyny. Nic więc dziwnego, że w lasach obu mierzei łatwo można podejść i obserwować czworonożnych mieszkańców tych okolic: dziki, jelenie, sarny, zające, dzikie króliki i lisy. Obok zespołów leśnych na terenie Słowińskiego Parku Narodowego występują wszystkie zbiorowiska roślinne typowe dla płaskich brzegów morskich. Idąc od brzegu morskiego w kierunku lądu spotykamy pionierskie rośliny, które przyczyniają się do powstania wydm. Tworzą bowiem pierwszą przeszkodę na drodze piasku niesionego przez wiatr. Symbol roślinności wydmowej - mikołajek nadmorski — występuje dość licznie w okolicy Rowów. Nie występuje natomiast prawie zupełnie na Mierzei Łebskiej. Obok wydm zasadniczym elementem parku są dwa jeziora: Łebsko i Gardno. Jezioro Łebsko o powierzchni 76 km2 jest największym naszym jeziorem przybrzeżnym (długość około 17 km, szerokość 8 km). Jest to jezioro płytkie, największa głębokość dochodzi do 5 m, i porośnięte na znacznej powierzchni. Przez jezioro Łebsko przepływa rzeka Łeba. W czasie silnych wiatrów wiejących od morza rzeka Łeba zmienia kierunek i zaczyna płynąć w stronę jeziora. Jest to możliwe, gdyż poziom wody w jeziorze jest wyższy od poziomu morza zaledwie o 30 cm.