Pokoje na Wczasy

Port na półwyspie

26 czerwiec 2012r.

Po zakończeniu wojny opracowane wnioski o budowe portu skierowano do rządu polskiego. Bardzo długo zastanawiano się nad budową portu. Rozpoczęcie prac należy zawdzięczać księdzu kanonikowi Kuczyńskiemu z Warszawy, który osobiście udał się do ministerstwa i interweniował w tej sprawie. Interwencja jego była nad wyraz skuteczna, gdyż już w roku 1926 ruszyły prace. Port miał stanąć w innym niż postulowane miejscu, na przedłużeniu dzisiejszej ulicy Portowej. Część wydobytego przy pogłębianiu piasku i mułu wywożono na specjalnych łodziach w głąb zatoki, a większość rury ssąco - tłoczące wyrzucały na brzeg, znacznie rozszerzając w ten sposób brzegi półwyspu. Oddajmy tutaj głos księdzu Pawłowi Stefańskiemu, proboszczowi Jastarni w latach 1917 - 1947, który był bezpośrednim świadkiem opisywanych zdarzeń: W pierwszych latach naszego uzdrowiska było u nas cokolwiek nudnawo. Nie było absolutnie żadnych atrakcji i rozrywek, największym urozmaiceniem było więc nadejście pociągu, szczególnie wieczorem, kiedy letnicy byli już po swej pracy - po plażowaniu i kąpieli. Ale z chwilą kiedy port uruchomiono, warunki zasadniczo się zmieniły. Około piątej po południu każdy szanujący się letnik spieszył do portu. Jeden na dancing, drugi na kawę, trzeci na zwykły spacer, czwarty, aby zachwycać się przepięknym widokiem na port, w którym uwijały się liczne jachty, łódki, kajaki. Inni znowu śpieszyli do portu, bo tam zawsze w tym czasie było bardzo rojno i gwarno. Podziwiać było można stroje, można było przy tej sposobności i własne wdzięki wystawić na widok publiczny. Wszyscy zaś śpieszyli do portu, świadomie lub podświadomie, aby podziwiać nasze polskie okręty. Wszyscy radowali się tą myślą że dawniej tu było pustkowie, a teraz Polska stworzyła przepiękny port.! Dawniej to morze należało do zaborcy, a teraz na tym morzu uwija się polska flota handlowa i marynarka wojenna, która raz wraz zawija do Jastarni i pozwala każdemu zachwycać się tym naszym dorobkiem!

wczasy, morze Bałtyckie